Eerlijk duurt het langst, maar hoe eerlijk kunnen mensen zijn? Durft iedereen wel eerlijk te zijn? Of praten we maar met de meerderheid mee, om vooral niet onze eigen mening te hoeven laten horen? In hoeverre is het gepast en wenselijk om voor je eigen mening uit te komen? Ik denk dat je vaak diplomatiek moet zijn en dan maar niet je eigen mening uiten. Maar hoelang houdt je dat vol?

 

Is dit iets wat je herkent? Is dit iets wat ons dagelijks bezig houdt? Of is het alleen iets wat mij bezig houdt? Ik geloof het niet, want ik denk namelijk dat niemand echt eerlijk is. Je wilt een ander niet kwetsen of beledigen dus zeg je maar iets aardigs, terwijl je eigenlijk iets heel onaardigs zou willen zeggen. “Die jurk staat je echt niet!” of “Wat heb je een lelijke kleur haar!”  Ga maar eens kleding kopen. Wat hoor je dan altijd: “Oh, het staat u prachtig!” of “Het kleedt u mooi af!” Nou aan mijn hoela! Ik zie toch zelf wel dat het helemaal niet staat. Zeg dan liever niks. Je kan dus beter naar een grote zaak gaan waar je in de anonimiteit kleren kan passen of nog makkelijker je bestelt het online en past het thuis. Dan weet je zeker dat je geen goedbedoeld commentaar krijgt!

 

De beste verkooptruc in winkels is om te zeggen: “Ik heb het zelf ook.” En dat moet je dan geloven, nou ik niet hoor! Wat een onzin. Bij iedere klant zeggen ze dat, nou dan woont die verkoper zeker in een magazijn. Dat kan nooit. Ik houd ervan als iemand eerlijk is en geen mooie praatjes verkoopt. De voor- en nadelen mogen verteld worden, de productvoorwaarden, maar verder wil ik graag zelf kiezen en beoordelen of iets wel of niet voor mij geschikt is.

 

Nu zijn er ook mensen die wel alles zeggen wat ze denken, maar die kwetsen daar weer andere mee. Die zijn zo recht voor zijn raap dat je ervan schrikt. Die persoon denkt er niet eens over na hoe zijn of haar opmerking overkomt. Pats, boem! Dat doet pijn. Dat is ook niet nodig. Hoe kunnen we hier nu een middenweg in vinden die voor iedereen acceptabel is? Het zal er wel nooit van komen, want de een is te lief en de ander te bot. Iedereen heeft gelukkig een eigen mening, alleen durft niet iedereen er voor uit te komen. Er moet nog heel wat veranderen in de wereld om voor de grote problemen ook een oplossing te krijgen. Zolang er andere meningen zijn, en andere geloven, andere uitgangspunten en andere personaliteiten zolang zal er geen vrede zijn. Nu kunnen jij en ik daar niet zoveel aan doen, maar begin bij jezelf. Heb respect voor je medemens en houdt rekening met elkaar. Wat gij niet wilt dat u geschiedt doet dat ook aan anderen niet. Ieder mens is uniek en mag er zijn op zijn of haar eigen wijze. Leef in liefde.