Ik ben een liefhebber van de Nederlandse taal. En ik lijk wel een spons, omdat ik alles wat met de Nederlandse taal te maken heeft, op wil slurpen. Gekke woordspelingen, uitdrukkingen, aparte woorden, alles vind ik interessant.

Er zijn veel liefhebbers van de Nederlandse taal, die alle moeite doen om mooi te praten en dure woorden te gebruiken. Die mensen pochen ook vaak met hun woordenschat en zij weten altijd alles beter, dan de man van de straat. Het Nederlands is een rijke taal met vele invloeden van buitenaf, dus zo hebben wij ook veel duitse, engelse en franse woorden, die hier als een gewoon Nederlands woord bekend zijn.

Als je maar naar onze zuiderburen kijkt dan merk je al het verschil in taal. In België spreken ze toch ook Nederlands? Nou, je hoort soms woorden, waarvan je denkt, “waar komt dat vandaan?”.
Het grappige is, dat zij de woorden soms letterlijk vertalen. Dus als ik met de trein ga en ik wil een “retourtje” dan vraag ik een “heen en weer”. Als ik een retour zou vragen, dan denken zij dat je terug wilt naar de plaats waar je vandaan komt. Voor “vast en zeker ” zeggen zij “zeker en vast”; gewoon omgedraaid dus.

Ik heb wel eens met wat Limburgers gepraat en zoals bekend eten zij elke dag vla bij de koffie. Wij noemen dat vlaai. Toen ik dus vroeg hoe zij dan vla noemen, zeiden ze “pudding”. Zo zie je maar, dat je met dezelfde woorden, dezelfde benaming in ieder geval iets heel anders kunt bedoelen.
Ik kan ook goed begrijpen dat mijn schoonmoeder, die in Roemenië is geboren, soms moeite heeft met de Nederlandse taal. Ze kent de woorden wel, maar soms kan ze het niet helemaal volgen. Zo ook een keer dat iemand haar vergat met het uitdelen van de koffie, en dus zei: ” Ik vergeet het beste paard van stal”. Nou ze was hoogst beledigd, want ze was toch zeker geen paard.

Bij de visboer stond op het bord aangeprijsd ‘zalmmoten’, maar zei vroeg: “Zalmmotten”. Dat is alleen de uitspraak, maar je ziet dat het dan opeens een heel ander woord is geworden. Dat komt door de ‘a’ en de ‘aa’ en de ‘e’ en de ‘ee’ en de ‘o’ en de ‘oo’; het is ook verwarrend.
Zou het dus niet beter zijn als iedere asielzoeker eerst een curcus Nederlands volgt om zo een beetje bekend te worden met onze taal? Als ze dan ook maar wat van onze cultuur leren en de spreekwoorden dan kunnen ze aardig meekomen in Nederland. Mijn tante uit Zweden werd de hele tijd geplaagd door mijn vader, die ook zo gek met taal was en haar allerlei uitdrukkingen gezegdes voorschotelde, die ze echt niet begreep.

Als je bijvoorbeeld naar Israël wilt emigreren, dan ben je verplicht om eerst drie maanden in een kibboets te gaan wonen, waar je de taal leert en de gewoonten van het land, want dat is eigenlijk de enige manier om in een land te integreren.

Op het ogenblik erger ik me rot als ik naar het nieuws op de televisie kijk en ze beëindigen met: “dat was het”. En dan denk ik altijd: “wat was het?” Vroeger zeiden ze nog “dit was het nieuws”, of “dit was het achtuur nieuws” en dan wist je tenminste dat het nieuws was afgelopen.

Of als je in een winkel komt en ze vragen alleen maar: “Anders nog?” Dan denk ik, vroeger werd er nog beleefd geconverseerd in de winkels, tegenwoordig lijkt het wel gebarentaal. Toen vroegen ze beleefd: “Wenst u anders nog iets?” of “Kan ik u verder nog ergens mee van dienst zijn?”. Dat noemde je dan service, maar de mensen hadden ook meer tijd om gezellig te keuvelen in de winkels. Tegenwoordig heeft iedereen haast en dat zie je ook in de taal. Mijn moeder van tachtig zegt: ze praten in sms-taal.

Er schijnt zelfs een hele nieuwe taal ontstaan te zijn in Nederland, die een mengelmoesje is van Nederlands, Turks en Surinaams door elkaar. De schooljeugd praat in deze taal en je verstaat er niets van.