Prikkels

Ik word soms gek van mezelf. Ik wil altijd zo veel en ik vind alles leuk. Ik kan niet alles doen wat ik wil en dat vind ik dan weer jammer. Ik word dagelijks overspoeld met gratis e-learnings over bijvoorbeeld nlp, mediteren, ontspannen of  familieopstellingen. Te veel mogelijkheden waartegen ik heel moeilijk nee kan zeggen. Ik wil het liefste overal aan mee doen. Ik zou dat wel willen de hele dag mediteren, ontspanningsoefeningen doen en relaxen. Misschien dat ik dan uit mijn hoofd kom. Het is een utopie, dat weet ik, want ik moet elke dag werken en dan het huishouden, mijn hobby’s en mijn sociale contacten nog. Soms is het zo veel dat mijn hoofd vol raakt. Ik kan dan niet meer goed denken. Ik zeg te snel dat vind ik leuk, ik ben geïnteresseerd en stuur mij maar een gratis e-book. Die staan allemaal nog te wachten op het moment dat ik mijzelf de tijd gun om ze te gaan lezen. 

Dan hou ik ook van theater, musicals, naar aan andere stad gaan en daar rondlopen, winkelen, concert bezoeken, musea  en ga zo maar door. Als ik wil is er elke dag wel iets te beleven, maar dat houd ik niet vol. Ik moet mezelf vaak afremmen omdat ik te veel wil. Ik heb ook rust nodig en tijd voor mezelf. Ik word namelijk altijd overladen door alle prikkels, die van buiten op mij af komen. Dat kunnen harde geluiden zijn, maar ook geuren en gevoelens van anderen.  Alles wat er zich buiten mij afspeelt pik ik op. Ik kan het niet van mij af zetten, ik neem alles mee en zuig het op. Dan zijn de gevoelens in mij niet van mij maar ik heb ze wel. En ik moet ze weer kwijt raken. 

Ik krijg van mijn therapeuten wel tips om mij af te schermen van prikkels en emoties om mij heen. Ik moet eigenlijk elke dag mediteren en focussen, maar ik gun mijzelf daar de tijd niet voor. Er zijn ook andere manieren om je te ontspannen, zoals bijvoorbeeld in een park of bos gaan lopen of luisteren naar mooie muziek. Gewoon op de bank hangen en tv kijken of de hele dag op mijn tablet zitten turen is niet zo goed voor mij. Daar ontspan je ook niet echt van. Maar hoe schakel je dat uit? Alles is tegenwoordig digitaal en je moet wel mee doen als je erbij wilt horen.  Wil je iemand iets vragen dan stuur je een appje, wil je een reservering maken dan moet dat digitaal, wil je iets weten moet je het opzoeken via de site.  Als je niet snel genoeg reageert op een appje of emailbericht dan denken ze dat je het niet ontvangen hebt of dat je geen interesse hebt. Waarom moet alles  zo snel?  Vroeger hadden we geen mobieltjes en moest je van tevoren bellen als je later thuis kwam of als je iets vergeten bent. Nu kan je op ieder moment contact opnemen met wie je maar wilt overal ter wereld. Aan de ene kant heb je meer sociale contacten maar ik noem dat maar koude contacten, zoveel leuker is het om mensen in het echt te ontmoeten, ze aan te kunnen raken en te kunnen knuffelen als je dat wilt.

Ik voel me soms een vreemde in deze wereld. Je kan niet achterblijven, dus moet je wel meedoen, maar soms is het te veel dan heb ik er geen zin meer in. Wie bepaalt wat goed is en wat niet, wat genoeg is en wat te veel? Alleen ikzelf kan daarover beslissen maar dan moet ik wel bij mijn gevoel komen en dat kan ik pas als ik geen last heb van alle ruis om mij heen. En daar zijn gelukkig cursussen voor.

Nog meer Prikkels

Iemand zei een keer Ik ben blij dat het weer winter wordt want dan ik weer truien dragen. Bij truien denk ik aan die dikke gebreide wollen dingen, soms met een col eraan. Ik moet er niet aan denken zo’n trui te dragen. Ik kan niet tegen wol en ik word gek van het gekriebel. Dus een trui moet van katoen zijn of een ander zacht materiaal, maar in ieder geval iets waar ik geen last van krijg. Ik vind het heerlijk om zachte kleding te dragen. Ik kan erover heen aaien of strijken  dan voelt het echt lekker glad. Merkjes aan kleding worden al direct verwijderd, dat irriteert ook. Ik ben blij dat er steeds smeer kleding van bamboe gemaakt wordt dat vind ik echt fijn zitten. Maar ook katoen en viscose heb ik geen last van.

Toen ik me nog niet bewust was van het feit dat ik Hoog sensitief ben had ik ook al van veel dingen last maar nu ik weet hoe dat komt lijkt het wel of het steeds meer en steeds vaker is. Ik ben er me er dan ook meer bewust van. Ik weet ook dat ik er iets aan doen kan. Zo kan ik ook slecht tegen heel hard geluid of plotselinge knallen. Als ik een sirene hoor dan ben ik meteen afgeleid. Als ik naar de televisie kijk stoort het mij dat er altijd achtergrondgeluid is, dus je hoort niet alleen iemand praten in een film, een praatprogramma of een soap, maar je hoort een muziekje erachter. Gek word ik ervan! Ik kan echt schrikken van een knal. Maar ik kijk wel naar gewelddadige films, maar dat geeft vooral veel afleiding.                                                                                                                                                          Iemand moet ook niet hardop een snoepje kauwen. Of slurpen aan de soep, vreselijk! Of met de vingers  trommelen op de tafel. Of tikken met een pen op de tafel ik raak gewoon afgeleid. Het stoort me, het irriteert. Mensen hebben het vaak zelf niet eens in de gaten.

Ook voor luchtjes ben ik erg gevoelig. Ik kan echt last hebben van luchtjes in huis of van de buren. Als ik überhaupt ergens iets ruik, ruik ik het vaak net iets eerder dan de ander. Die zeggen dan: Ik ruik niks hoor! Dan een paar minuten later: O ja, ik ruik het ook!                                                                                                 Net zo goed dat ik kan genieten van lekkere luchtjes, als ik aan het koken of bakken ben, de geur van echte bloemen, een eau-de-toilette, handcrème, een geurkaars in huis of een lekker bodylotion of massageolie. Dan kan ik ook echt genieten van me insmeren met een bodylotion of massageolie. Even lekker aan mezelf zitten, een moment voor mezelf. Mezelf aanraken, aaien of wrijven dat is ook aangenaam. Ik ken mensen die er niet van houden als iemand anders aan hun hoofd of gezicht komen. Nou ik geniet er altijd van. De aanraking van iemand anders die mij op dat moment verwent met een hoofd- of gezichtsmassage. Zalig!

Onder een deken op de bank zitten is ook lekker. Het liefst in comfortabele kleding die niet knelt en je helemaal overgeven aan het zitten op die bank. Genieten en ontspannen. Geurkaars aan en mooie muziek op zetten. Het zijn die momenten die mij weer opladen. Ik kom weer bij. Dat heb ik wel regelmatig nodig. Het is niks ingewikkelds maar ik moet er wel even tijd voor nemen en dan kan ik er weer tegen. Dan ben ik weer opgeladen.