Stille waters…………………….
Ik heb geen labeltje en ik heb geen rugzak, maar ik ben wel anders. Dat weet ik al mijn leven lang.
Ik ben fijngevoelig, hoog gevoelig, teergevoelig, zeer gevoelig, emotioneel of hoe je het maar noemen wilt. Er zijn mensen die ook emotioneel zijn, maar dan ook nog eens heel direct, dus die uiten zich direct, vaak met veel kracht en stemverheffing. Ik praat altijd rustig en raak niet gauw in paniek.
Ook al is er alle reden toe. Ik heb wel eens in een ziekenhuis toen ik zelf bloed had gegeven bij de bloedbank : “Oh, ik geloof dat er iemand flauw valt” gezegd, toen er iemand bijna onderuit ging. Het verplegend personeel vindt het alleen maar prettig als iemand rustig blijft.
Omdat ik niet zo goed met mijn emoties weet om te gaan kan het soms heel raar overkomen als ik niet reageer. Men denkt dan dat ik niet luister, niet geïnteresseerd ben of ergens anders mee bezig ben. Het moet wel heel erg zijn als ik direct zou gaan schreeuwen. Ik schrik echt wel ergens van maar uit dat anders. Mijn gevoelens zijn voor mijzelf soms nog een mysterie, dus hoe kan ik dan aan anderen duidelijk maken wat er in mij omgaat. Meestal weet ik het wel, maar het komt er niet direct uit. Van binnen gebeurt er wel heel veel dat voel ik echt wel, maar laat het niet zien.
Ik heb zeker een gebruiksaanwijzing ook zonder label. Ik moet bijvoorbeeld als ik thuis kom van mijn werk even bijkomen, het liefste even alleen zijn. Het hoeft maar tien minuten te zijn maar kan soms wel een uurtje zijn en dan ben ik er weer.
Van harde geluiden schrik ik en reageer ik er soms heel heftig op. Maar als er iets ergs gebeurt dan ben ik juist weer heel rustig. Ik blijf kalm en handel. Ik weet wat er gedaan moet worden en zorg dat iedereen rustig blijft.
Ik heb autistische trekjes en de symptomen van een hoog gevoelig persoon, maar ik heb er nooit een stempeltje op gekregen. Misschien moet ik toch een keer naar een psycholoog gaan om mij te laten diagnosticeren. Ik heb genoeg persoonlijke trauma’s in mijn leven gehad en nare dingen mee gemaakt, dus er zal vast wel iets te vinden zijn. Maar dan moet er nog iets aan gedaan worden. De vraag is of ik dat wel wil en of het nodig is.
Mijn hoofd zit vaak vol. Het is niet dat ik de hele tijd aan het denken ben, maar als mijn hoofd leeg is ben ik veel rustiger van binnen. Daarom mediteer ik graag. Ik vind het fijn om onder geleide te mediteren. Naar mooie muziek luisteren of een goed boek lezen daar word ik ook rustig van. In het park, door een bos of langs de zee lopen met de wind door mijn haren dat maakt mijn hoofd ook leeg. Dat heb ik echt nodig om weer op te laden.
Ik ben vaak rustig en stil. Ik heb niet het hoogste woord, maar ik ben wel aanwezig. Wil je wat van mij weten dan zal ik je antwoord geven. Ik houd niet van discussies en meningsverschillen. Mensen die mij echt kennen die weten dit en accepteren dat ik ben zoals ik ben.
Tegenwoordig heb je zoveel verschillende aandoeningen en beperkingen, alles heeft een naam. Maar in principe maakt het niks uit. Je bent goed zoals je bent. Je hoeft jezelf niet te veranderen. Wees vooral jezelf en blijf jezelf. Je kan nooit een ander worden. En anders worden lukt mij ook niet want dat ben ik al. Maar wat is normaal en wat is anders? Ik weet mijn hele leven niet beter. Eerst onbewust maar nu ook bewust. Zo ben ik en niet anders. Neem mij zoals ik ben of niet!